එදා...
වෙරළට ගොඩ ගැසූ
මියගිය තල්මසා
බැලීමට බොහෝ පිරිසක්
පැමිණ සිටියා...
Thursday, January 21, 2016
Wednesday, January 20, 2016
අබ මල් රේණුවක්...
නුඹෙ, තෙතැති
නෙත් කෙවෙනි මත
වැතිරෙන්න මට
ඉඩහරින්න,
දහස් වර දෙඩුවා
මතකද නුඹට....
නුඹ දකින හැමවිටම
ප්‍රේමයම මතක් වන ලෙසට
වෙනස් කර ගතිමි
අකීකරැ සිත මම...
මට වැරදුනාවත් ද
නුඹගෙන් එසේ අසන්නට
මා ලාච්චුවකට සමාන කළ
අවැසි විට අරින
අනවැසි විට වසන...
උන්මත්තක ද මම
බොල් නදක් ඇති
හදක් ඇති නුඹ
මට කූටාලු වෙයි සිතන්නට...
* * * * * * * * * * * * * * *
වැස්සක් වහින විට
පියස්සට පියඹති
හැම කුරුල්‌ෙලාම,
එත් ගිජුළිහිණියෝ
පියඹති වළාකුළෙන් ඉහළට...
එහෙව් ගිජුළිහිණියකු
වන්නට අවැසිය මට....
Wednesday, January 13, 2016
මම නුඹට අනුලෝමව සමානුපාතික වෙමි...
කිසි කෙනෙකු තුළින් කිසිකෙනෙකු
නොදකිමි.
මන්ද,
මා ඔවුන්
විනිවිදින නිසාවෙනි.
* * * * * * * * * * * *
ඇතැම්විට,
සමහර මිනිසුන්ට
මා සමීපවන වේගයට
හා සමාන වේගයකින්
මම
උන්ගෙන් ඈත් වෙමි...
ඇතැම්විට,
උන් මා ප්රතික්ෂේප / අමතක / නොසලකා හරින / වෙන උන් ලොකු කරගන්නා
වේගයට වඩා වේගයෙන්
උන් වෙත ළං වෙමි.....
* * * * * * * * * * * *
නමුත්,
එසේ ළං වුණත් / ඈත් වුණත්
නුඹට වැදගත්
බොහෝ දේ/ බොහෝ දෙනා/ පදාර්ථ අතර
නොවැදගත්ම ජීවියා මා යැයි පසක් වූ
මේ විප්ලවීය හැන්දෑවේ,
නුඹෙන් වෙන්ව යමි.
සදහටම.
පාපොච්චාරණය
අර බලන්න,
කළුකුහරයක්
තාරකාවක්
ගිලගන්නා හැටි!
* * * * * * * * * * * *
තරැවක් මියැදෙන කොට
ඉන් නික්මෙන එළිය
ආලෝක වර්‌ෂ ගණනාවක් විත්
අපේ ඇස්වල වදින කොට
අපි හිටියේ
සාන්ත අන්තෝනි මුනිදුගෙ
පල්ලියේ පඩිපෙළ ඉදිරියේ වූ
සදකඩ පහන දිහා බලාගෙන.
නුඹ හිතුවා මේ එළිය
ජීවත් වෙන තරැවක
දීප්තිමත් කිරණ කියල
* * * * * * * * * * * *
මදිනා කන්දේ
පහළම සානුවේ
තේ පදුරැවලින් වටවූ
පෙද පාසි බහුල
ගල් බිත්ති මත,
ගෝනුස්සන් වාසය කරන
අපේ පල්ලියෙ කොඩිගස
සහ ඝණ්ඨාර කුළුණ
පිරිපුන්ව වැඩුණු
පොප්ලර් ගස් දෙකක් මෙනියි
හැමවිටම නුඹ කීවා...
ඒ දෙසම බලාහුන්
අල්තාර ඉටිපන්දම්
නුඹත් මාත් ගැනම සිතමින්
දිය ව ගියා...
ජීවිතේ ගෙවූ
අතිශයින්ම මිහිරි වූ
තත්පර ගණනාවක වග
මේ ඉටිපන්දම් එළි
ඝණ්ඨාර කම්පන තරංග
කල්වාරි කන්ද ෙතක් ගෙන ගියා...
මට තාම මතකයි
නුඹේ සිනිදු'මුත් උණු
ඇගිලි තුඩු
ම'පපුවේ කුරැසිය අඳින හැටි
මට කියා දුන්නා....
නුඹේ තියුණු කටහඩ
ඔරසන්වලට යාතිකාවලට
හරිම සිනිදුවට
ගැලපෙන හැටි
මං ඈතට වී
දණ ගසාගෙන බලා හිටියා...
තාමත් අසා සිටිනවා,
මගේ ජීවිතයේ
එන එන සතියක්
ඒ කටහඩින් ඔපවත්වන
ඉරිදායින් පටන්ගන්නවා...
* * * * * * * * * * * *
පල්ලිය පිටිපස්සෙ වූ
දැවැන්ත ඇහැල ගහ යට
මිනී පිච්චෙනවාට විරැද්ධව
මගේ පියතුමා නුඹේ පියතුමාට
ගතු කීවා...
මගේ පියා බිල්ලන්ට නතු වුණා
නුඹේ පියා නුඹත් අරන් අතුරැදන් වුණා
ඒ වෙනුවට
අලුත් පියතුමෙක් ආවා....
* * * * * * * * * * * *
තාමත් මම
නුඹව සොයමින්
පල්ලියක් පල්ලියක්
ගානෙ යනවා...
ඒ හැම පල්ලියකම
අල්තාරය මත
නුඹ දියවෙනවා
මට පේනවා !
Subscribe to:
Posts (Atom)
පදාර්ථිකයා...
- Manoj Dharmawardhane
- Manoj Dharmawardhane is an Associate Creative Director based in Colombo. With experience in various agencies, Manoj leads creative campaigns driven by grassroots, ground-level local observations and insight-led strategy. With professional education in Sociology, Philosophy, Film and Communication and experience handling a multitude of brands, Manoj brings a unique perspective to creative campaigns and pushes to create inspiring, insightful work.