Pages

Thursday, March 31, 2016

ඉලක්කය සහ සාතන්






දින සිය ගණනකට පෙර
නුඹේ හැම සයිබර් අකුරකම
ඉලක්කය මා යැයි
මම සිතුවෙමි...

මට වැරදින !

මතකයන් සමාන වුවත්
ඔය නුඹ කියන දේවල්
මට නොවන බැව්
දැන් පසක් වී හමාරයි...

ඉන්ද්රජාලික යථාර්ථය
පාලිත යථාර්ථයක් වී හමාරයි...

නුඹ නැවත ඉපදුනත් (Reborn)
පුනරැත්පත්තිය ලැබුවත් (Reincanation)
යළි නොඑමී කීවත්
එන්න ඕනෑ යැයි කීවත්
ඉලක්කය වෙනකකු බවත්
දැන් හොදින් දනිම්...

ඔය පද, සිතුවිලි , සහ අකුරැ
මිසයිල වුවත් ටෝපිඩෝ වුවත්
මිස්ටෙලෝ මල් පදුරැ වුවත්
ස්ටෙප්ස් තණපත් වුවත්
දේදුනු වුවත්
මී පැණි හෝ අතීසාරය වුවත්
මට, එක්කෝ
ඉලව්වක් නැත
නැත්නම්
නිනව්වක් නැත...

නුඹ,
බොරැකාර ලෝකයකි
නුඹේ පැවැත්ම,
කයිරාටික පාංශු ව්‍යුහයකි
ඉතින්,
මා රැවටීම උත්සාහ නො දරන්න...

නුඹ විශ්වය යැයි සිතුවාට
විශ්වය නුඹට වඩා
සෑහෙන්න විශාලය (Universe Vs Nebula)
ඔය අකුරැ, වචන
හැඩතල, පාට
කැන්වස, කඩදාසි කොළ
පිංතූර හා තේ පෝච්චිවලට
මා මුළා කළ නොහැකියි !

*****************************************************

තත්ත්වය මෙසේ තිබියදී
සිවිලිමේ උන් හූනෙක්
බිමට වැටෙයි...
නැට්ට වෙන් වෙයි...
හූනා දිව යයි...
නැට්ට නැටවෙමින් සිටියි.

Wednesday, March 16, 2016

පණ ඇති පිනි

"පින්නටත් පණ තියෙනවා..."
මට මතකයි නුඹ කීවා,
මං ඇහුව ඇයි ??                     


"ඒකනෙ පින්නෙ හිටියම
ඔයාගෙ ඔළුව පොගල පොගල
සෙම හැදෙන්නනෙ !"                  
පස්සෙ, නහය උඩට ඇද ඇද
තමයි මා එක්ක කතාව
නැත්තං
ලේන්සු දෙක තුනක් විතර
මගේ තමයි ඉවර 

* * * * * * * * * * * * * * * * * 

ඇත්තටම පින්නට
පණ තියෙනවා 
දැන් දැන් මට දැනෙනවා...            

ඒ කාලෙ මට
හචිස් යනකොට
නුඹ අංකයක් කීවා !
දැන් මගේ ඔළුව
පොගලා හචිමක් යනකොට
මං උවමනාවෙන්ම                         
අංකයක් මතක් කරනවා !            

හැමදාම පාන්දර
හිතාමතාම මං 
පින්න යටට යනවා
සමහර පිංතූර මතකයන්ට
පණ ඒවි කියලා...                         

* * * * * * * * * * * * * * * * *

නුඹේ සිතුවම්වලින්
නිතරම ඉහිරැනේ පිනි,
මගේ කවිවල 
නුඹ හෙව්වෙම පිනි...                   

* * * * * * * * * * * * * * * * *

"ඔයාගෙ හිතත් හරියට
පිනි වැටුණු චිත්රයක්"

උදැහැනැක්කෙම
මං දුවන කොට
ඔබ මට ජර්සියක් විසිකළා
ජර්සිය ඇතුළෙ
මගේ හිස බොදවුණු
සිතුවමක් තිබුණා...                     

මට තාම මතකයි
අපි දෙදෙනාටම අමතකව
පින්නෙන් පෙගුනු
මගෙ මුද්දර පොතයි
තව රතු පොත් දෙකකුයි
අපේ ඇස්වලට කදුළු ගෙනාවා...    
ඒ පොත්වල තිබූ ගොඩක් දේ
පෙගිලම ගියා,

ඉතින් පිනිවලට පණ තියෙනවා!


* * * * * * * * * * * * * * * * *

දැන් නුඹේ කදුළුත්
පිනිදෝ කියා හිතෙනවා...

* * * * * * * * * * * * * * * * *

නුඹ කොහේ හිටියත්
නුඹේ හිසටත් කොණ්ඩ තුඩුවලටත්
කන්පෙතිවලටත් නළළ මැදටත්
පිනි බානවා ඇති,
සමහර විට
මතක දියවෙයි කියා
අර පන් තොප්පියම
නෑ!
වෙන හිස්වැසුමක් 
දැන් නුඹ දානවා ඇති.                   













පදාර්ථිකයන්...

පදාර්ථිකයා...

My photo
Manoj Dharmawardhane is an Associate Creative Director based in Colombo. With experience in various agencies, Manoj leads creative campaigns driven by grassroots, ground-level local observations and insight-led strategy. With professional education in Sociology, Philosophy, Film and Communication and experience handling a multitude of brands, Manoj brings a unique perspective to creative campaigns and pushes to create inspiring, insightful work.