ගැස්ම, තිගැස්ම, කටගැස්ම

මේ දැනුදු මම
ඔබ කපා කොටා
යළි, පිළිසකර කරමින් සිටිමි...

වේගයෙන් ගැහීගෙන ගැහීගෙන
ගිය නුඹේ පයෝධර
මා බාඳුරා ගොටුවට
ඇද දැමීමට සමත්කම් පෑහ...

ඒ තිගැස්ම !
ඒ සද්දය !
ඒ රස්නය !

නුඹේ තෙත බරිත ළය
මගේ ලේ කැටි ගැස්වීය.
වැදුනු තැන ලේ ගල් විය.
දැනුනු කල ලේ ගල් විය.
ඒ අතරේ ඒ රවුම්
මොනවාදෝ ඉල්ලීය...

+  +  +  +  +  +  +  +  +  +  +  +  +  +

කොටයක් ලයිට් කණුවකට වැටී
කණුව වතුරවලකට වැටී
විදුලිය කාන්දු වී
තිබුණත් පාර අවහිර වී...

ඒමට, ආපසු නොහැරුනෙමි.
සියල්ලම අතහැරෙන
ඒ හැරවුමට වඩා,
එකක් දෙකක් පමණක්
හෝ ඉතිරිවන
දිගු ගමන යාමට
මම ආසා කරමි...